بهونه!!؟؟
به نام او...
داشتم توی اسمونه دلم پرسه می زدم که....
یک دختر بچه ای رو دیدم....که چشاش پف کرده بود و قرمز بود....
انگار دوره گردی بودکه کارش شربت فروختن به ادما و زنده کردنشون بود....
باسینیه شربتی که تو دستش بود نزدیکه من شد... .
اسمشو پرسیدم گفت بهونه!!
سینیه شربت رو به طرف من گرفت ! (یعنی بردار ) (یک جور تارف بدون حرف.....)
پرسیدم شربته چیه؟؟پرتقال...ابلیمو؟؟؟
گفت.اشک!!!!!!!!!!!!!!!!!!
موندم !!!
شربته اشک !!! یاده شربته شهادت افتادم..!؟
بی اختیار خوردم !
حالا بارونیه بارونیم....
چه شربتی بود ..!!
چه بهونه ای بود!!!
حالا پاک شدم ودیگه ابری تو اسمونه دلم پیدا نمی کنم......
پ.ن.شما هم بگردین !!حتمان بهونه رو پیدا می کنین؟؟!!
بهونه ای برا پاک بودن...!!
بارونی باشید...